Nerde kaldı güllerini derdiğim
O incecik bellerini sardığım.
Gece gündüz hatırını sorduğum
Terketti de gelmez oldu bir daha.
***
Yolda yürür iken yoldaş olurdum
Gülmesiyle tebessümü bulurdum
İsteseydi yollarında ölürdüm
Halim hatrım sormaz oldu bir daha..
***
O gidince sanki belim kırıldı
Gece uykularım bana darıldı
Ağlamaktan şu gözlerim yoruldu
Ahvalimi bilmez oldu bir daha
***
Nere gitti sordum kimse bilmiyor
Ne ettimse giden geri gelmiyor
Onun yeri hiç kimseyle dolmuyor
Suretime gülmez oldu bir daha.
***
Turanlıyı böyle yaktı kavurdu
Rüzgar olup dört bir yana savurdu
Beni zulüm, dertler ile yoğurdu
Selam dahi salmaz oldu bir daha.
08.01.2023
21.01
İsmet Develioğlu
Kayıt Tarihi : 8.1.2023 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!