Lanet edip çiçeğe, açılmadan küstürme.
Güle zar eden bülbül, dala konmaz bir daha.
Sabah seher yelini, saçlarına estirme.
Utanır zülüflerin, yüzün anmaz bir daha.
Donmasın yanağında, karlı geçen kışların.
Kıskardırsın sineni, ben dolu nakışların.
Aldanırsan aşklara, yürek yanmaz bir daha.
Ozanım tasalanıp neden, kendin üzersin.
Gömdüğün hevesleri, dağa taşa yazarsın.
Çiçeğim soldu diye, dostlarına kızarsın.
Kabrindeki taşına, kuşlar konmaz bir daha.
01.11.1995
Erbaa
Kayıt Tarihi : 16.11.2019 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!