Son kandırışındır inan bu beni...
Dikeni gül diye dermem bir daha.
Yanılıp adamsın sanmışım seni...
Gevşek durup sana ermem bir daha.
Bülbülün kargadan dostları varsa...
Şaşırır bunların konduğu arsa.
Pis başını türlü belalar sarsa...
Zorluğuna göğüs germem bir daha.
Minik boyunuzla ha bire şişin !
Bu mertlik değildir öğrenip pişin !
Bundan böyle bana düşerse işin...
Yoluna kolaylık sermem bir daha.
Üzülüp yüzümü burdum dese de !
Kibirimi yere vurdum dese de !
Köpeklikten çıktım kurdum dese de...
Çakala elimi vermem bir daha.
Görünürde benzi solgunlaştırır !
Yer eder kalbini dolgunlaştırır !
Cumali hatalar olgunlaştırır...
Yamuk varken merdi yermem bir daha.
Cuma Ali Çetin
Kayıt Tarihi : 15.9.2019 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!