Bir yük ile yola çıkmış, benim şu deli gönlüm,
Taşıdığı yük, her şeyden ağır ve değerliymiş!
Anlatmış, içinde olanları dağlara ve taşlara,
Dağlar, taşlar, önüne çıkamamışlar bir daha!
Derdi, gönülden dinleyecek olanını aramış,
Gül meramında olanlara dikenler anlatılmazmış!
Yorulunca, yaslamış sırtını bir büyük ağaca,
Ağaç eğilmiş, belini doğrultamamış bir daha!
Ne yaz, ne bahar, ne kış, ne de sonbahar,
Onun gözünde dört mevsim hep bir nazarda!
Ne Leyla beklemiş, ne Mecnun aramış çölü,
Sus demiş Mevla, onu gören olmamış bir daha!
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!