Zordum benim seçtiğim bu şanlı davam.
İzin vermez ağlamaya, korkmaya.
Bir kez olsun ağlasam, ölümden korksam
Güneş doğmaz, doğsa batmaz bir daha.
Filistin beni bekler, gözü yaş ile.
Gazze'de kadınla, çocuklar bile
Vurulup düşüyor, Müslüman diye.
Giden canlar geri dönmez bir daha.
Önce biz uyanacağız, ardından ümmet.
Şii’si, Sünni'si hepsi bir demet
Uyanır İslam, uyanır elbet,
Yahudi'ye, İsevi'ye kanmaz bir daha.
Kayıt Tarihi : 20.7.2014 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!