Bir daha Şiiri - Tuba Aydın 2

Gözlerinin hapsine mahkum edildiğim o gün
Bakışlarım haya edip eğildi karşında
Dilim tutuldu, sözcükler saklandı bir bir
İçime sızan sıcaklığın adını bilemedim
Kalbimde tanımadığım bir ritim:
‘’Aşk... aşk... aşk...'' diyordu.

Artık bir daha kendim olamayacaktım

Göğüs kafesimde çırpınan bir kuş
Uçmak istedi kalbinin göklerinde
Ayağında pranga
Ak kanatları kana bulanmış
Yorgun uçuşların ardından
Özgürlüğün omzuna konmak istedi
Gözlerine konsa her şeyi sen de görecekti
Diline konsa anlamları sen de bilecekti
Eline konsa dokunduğu her şey sana dönecekti

Artık bir daha kendim olamayacaktım

Ateşi çıplak elle tutmak gibiydi
Kaynar suları bir dikişte içmek gibi
Uçurumun kenarından seyretmek sonsuzluğu
Ardından sessizliğe dalmak gibi
Sana dokunmaktı yanmak
Yandıkça kor alevlere sarılmak...

Artık bir daha kendim olamayacaktım
Artık bir daha yanmayacaktım...