Ne kadar derine gömülebilir ki yalnızlığı insanın...
Ya da kaç adım sürer insanın kendinden gidişi
Unuttuğunu sanar insan, avunduğunu zamanla
Oysa geçen de giden de zamandır sadece
Sen öylece yalnızlığın ve acıların ile...
Kalırsın hayat denen şeyin tam da ortasında
Eteklerine kentler kurulu kocaman bir dağ misali.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta