Bir Dağ İdim... Şiiri - Sezer Melek

bir dağ idim ben
bilmezdi ulu doruklar beni.
eteklerimde gökkuşağını kıskandıran çiçekler,
başımda biraz kır...
anadolu'da alelade bir dağ idim.
gözlerimden dökülen yaşlarla büyütürdüm
aşklarımı, sevdalarımı...
çiçeklerimdi onlar benim.
kızardım bazı bazı
tepeme üşüşürdü kara bulutlar.
ağlardım yamaçlarıma;
güneşi görünce dayanamaz
dağıtırdım efkarımı.
rakıyı görünce boz olurdu rengim
içerdim şerefine.
senin silüyetin kazılıydı bir kayalık yamacıma.
ali ayşe'yi seviyor yazardı mağaralarımda,
töreden kaçan aşıklara dam olurdum
gecenin kuytuluğunda.

ben bir dağ idim
çiçeğim eksik olmazdı başımda.
en çokta yedivereni severdim...
çarşaf gibi serili kır çiçekleri arasında
koşardı aşıklar.
en çok seni beklerdim
sana demet demet güller dererdim
yüreğimden...
bastığın yerlerde büyürdü laleler
sen gelince gitmezdi bahar,
pınarlarımda ceylanlar.

ben bir dağ idim.
görmeden geçtiğin,
çiçeklerimi ezdiğin, karlarımı erittiğin,
sen her gittiğinde sele yüreğimi verdiğim.
bozkır oldu basıp geçtiğin yerler,
çorak,kurak... sevdalara ırak
öfkelerim çok büyük,
bir yerlerde meltem esiverse bende fırtınalar kopuyor.
toza buluta karışıyor anılarım.
.......................................
bir gün yağmur olur pencerene konarım.
sana bilmediğin dillerde fısıldarım,
pencerenden sızarım yelimle.
hiç görmediğin rüyalarda
bulutlara çıkarırım ruhunu.
sırf bir kere gör beni diye
ne haldeyim.