Bir paranoyal sendrom yaşadığımız
Ne gülmek bizimkisi ne sevmek
Ne korumak
Korkularımız hükmeden benliğimize
Bazen bir denizde dalga olmak
Bazen çiğ damlasında hayatı bulmak
Bunlar bize hep uzak bir tansık
Yok kimseye güvenimiz
En iyisini hep bilen biziz
Kaldık mı kendi başımıza
Yine en ön sırada
Boy verir
Samimiyetsizliğimiz
Güvensizliğimiz
Kayıt Tarihi : 24.3.2008 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Akçakoca 21 mart 2008
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!