Bir sabah uyandım gözyaşlarıyla.
Sesini duyarcasına uyandım güneş doğarken.
Hasretlerle kaldırdım başımı...
Bekleyişimin o cuma sabahında.
Tanımaz oldum zamanı günü, evreni yargılarcasına.
Görür oldum o geçmişteki simaları.
Tutuklu kaldım korkuyla dört duvar arasında.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta