Boşlukta sallanan kilit/kitlendi
İndi kepenkler
Bir ölüme kapanan göz kapakları gibi
Yitimde çok can atımı
Sonrası koyu bir karanlık
Dipsiz bir uçurumda/ yuvarlanmakta
Bu kör düğüm sarkacında yaşam
Bir sızı yürekte onulmaz acılar
Batan bir güneş ufukta kara görünmez
Ağlama duvarı yıkıldı
Gölgeler kayboldu kalmadı aslı
Kurudu göz pınarları
Kendini inkar eder mi kendini
Direncin kalesi yıkılmışken
Yeniden doğuşu müjdeler mi
Bir kara delikten sızan ışık../ nerede
- Sen hep var ol senin için var(ama) dım senin için var oldum
Güneşi içenlerle birlikte şimdi bil ki artık ben yokum-
Vedat K. 18.10.2004
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 22.10.2004 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Koparan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/22/bir-cozulmede-bulusan-yasamlara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!