Bir Coşku var İçimde Şiiri - Muammer Yalçın

İçimde bir kuşku var
Nedenini sordunuzmu
Susmayın zalım dağlar
Muhsin abimi gördünüzmü

İçimde bir korku var
Nevruzda geçti nedir bu karlar boranlar
Dağlardan hesap soranlar
Şehidimi buldunuzmu

İçimde bir hüzün var
Maziyi çok yakın maziyi arıyorum
Sen çeşme başında uzanırken
Ben Peygamber çiçeği toplamak istiyorum

İçimde yüce bir duygu var
Seni cennet bahçlerinden bir bahçede görüyorum
Özlemini çektiğin Pınar başlarında
Sonsuzluğun sahibiyle selamlaşıyorsun ve huriler
Sana yarpızlar arasında mis kokan
Kekikler naneler topluyor sen kokluyorsun

Bir his var içim de
Gönül pencerelerin, artık hiç kapanmayacak
Güneşine engel olmayacak üşümeyeceksin düşünme
Artık sonsuzluğu biz düşünelim
Sonsuzluğa ulaşan yolu bizede öğret
Sonsuzluğun sahibine ulaşan yolu bizede öğret

Bir soğukluk var içimde
Buz gibi çok üşüyorum
Seni görememenin acısını hissediyorum
Tek tesellim şehit olman
Bütün öfkemi alıp götürüyor
Birde mazlumları düşünüyorum
Düşündükçe kahroluyorum
Ve diyorum ki o yüce mertebenin
Şerefiyle ruhunun saflığıyla
Sana bir görev verecek yüce Allah
Sen yine mazlumlarla
Beraber olacaksın onları koruyacaksın
Zalime göz açtırmayacaksın inşallah

Bir kuşku var içimde
Dümenmi diye düşünüyorum
Düşündükçe üşüyorum
Bir büyüğümden duymuştum
Kadere keder olmazmış
Allahtan gelene amenna ama ben kederleniyorum
Ben bilemem Allah bilir ama şüpheleniyorum
Lanetlemek aslında günahtır
Şüpheyi bile lanetliyorum
Şeytanı şüpesiz lanetliyorum