***Dünyası
Kavanozun dışından,
Aşkın yalandığı bir dünyada,
Yüzün gözün aşka bulanmış…
Kimin umurunda?
Kimine göre aşk; laftan ibaret.
Tarifini yapar kimi de.
Aşk senin canına karışmış…
Kime ne?
***Sefâsı
Ne güle yakıştın,
Ne dikene karıştın.
Hep…
Yalnızlıkla bakıştın.
***Vesikası
Yürekliyim diyorsun ya…
Beni çileden çıkarıyorsun.
Sevdanın, beyinde tomurcuklandığı
Bu devranda…
Senin yüreğini kim neylesin?
Beyin lâzım adama…
Zekâ lâzım en çok.
O da sende yok.
Sana deli diyen…
Nezaketinden olsa gerek,
Eksik söylemiş.
Sen deli değilsin…
Zır delisin.
***Hatırası
Resmin;
Zaten sen O’na bakarken,
Zamana çivilenmiş andı…
Ama anlamadı.
Baksa görecekti kendini…
Bakamadı.
Ama sen de şunu anlayamıyorsun;
Neden sûretler, yürek cebinde taşınır da
Niye asıllar, dün çerçevesine asılır?
***Pahası
Kabuğun genç görünse de…
Özü kurtlanmış bir ağaçsın.
Fikrin, yürümeyi bellediğinden beri
Her dem ihtiyardın: İhtiyarsın.
Anla;
Ederin, birkaç metelikti…
Ya iki… Bilemedin üç.
Etiketin, pek fahişdi
Kırküç
***Bekası
Ama taşıdın hep…
Ruhunu saf bir çocuğun.
Çoktan atıldığın bir çöp kovasında,
Mutluluğu oynuyorsun.
***Dahası
Hâlâ O’nu çok seviyorsun.
20.01.2010
Sadi AtayKayıt Tarihi : 21.1.2010 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TECRİTLİ KÖYÜN KAVALCISI Sitem değildin çocuk Sitem değildin… Ne çare ki annen öyle sandı. Bir serzeniştin belki de Babanın dilinden apansız dökülen. Oysa serzeniş bile… Babana yakışmazdı. Hakkın değildi çocuk Hiç hakkın değildi… Bu mahpusluk, bu karanlık… Bunca demir parmaklık… Hiç hakkın değildi. Günahınla, sevabınla benimsin çocuk Benimsin diğer çocuklarım gibi Arazınla marazınla benimsin Masumsun sen her çocuk gibi Yazıklar olsun çocuk Yazıklar olsun babana… Anlatsam anlamazsın ki En iyisi mi sorma… Ama bil; Soluduğun bu esaretin… Ve bu amansız tecritin… Bütün vebali babanın boynuna. İşte özgürsün, Haydi çık çocuk… Git kardeşlerinle oyna. 29.06.2010 Gölcük
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!