Bir çölde kaybolmuştum
Ayaklarımı yakıyorlardı
Alev gibi sıcak kumlar
Yaşıyor gibiydim
Ama cansızdım
Suyun tadını unutmuştum
En son yüzüm ne zaman gülmüştü
Hatırlayamıyordum
Muhtemelen belki iki
Belki bir günüm kalmıştı
Sonra biri belirdi gözüme
Beni bir sahrada buldu
Susuz, bitap ve yorgundum
Yüzünde ışık parıltıları
Elinde biraz su vardı
Önce suyu döktü ellerime
Yıkadım o suyla yüzümü
İçtim birkaç yudum
Artık daha canlıydım
Gözleri veriyordu o canı bana
Anlayamadım başlarda
Hayal mi görüyordum
Sıcak başıma mı vurmuştu
Yoksa ölmuştüm de
Cennet miydi burası
Ama sonra anladım
Cennet değildi burası belki
Ama o en kötü günümde karşıma çıkan
Kurtarıcı bir melekti
Kurtarmıştı beni kötü dünyamdan
Aşktı o
Kayıt Tarihi : 5.9.2022 17:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
5.09.2022 tarihli aşk hatırlatmasıdır. Zira bu sevda kalbe altın harflerle işlenmiş ebedi bir sevdadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!