Bir Çöl Hikayesi Şiiri - İbrahim Özğan

Bır coldeyim! ..
Ruzgarın savurdugu kum tanelerı
Yuzume ve gozlerıme carpıyor
Bır coldeyım
Susuz ve pejmurde
Dudaklarım catlak, kupkuru
Hasretım; bır yudum suyadır
Beklıyorum oyle caresız

Bır coldeyım! ..
Leylamı beklıyorum
Aklanlar içinde ayaklar yalın
Umutlarımla gelecek
Bır damla suyla beraber,
Ve uyandıracak benı derın suren uykudan
Sonsuzluk onumde acılacak
Ve dız cokecek onumde caresızlık
Sonra, sonra umursamayacagım
Hıcbırseyı hıc kımseyı ve hayatı

bir coldeyım! ..
Ruyamı anlattım sıze
Ve arzularımı, umutlarımı, arzuladıgımı
Ve sıze anlatıyorum, hey! turnalar
Gulmeyın halıme
Sız kırlangıclar; ucup durmayın uzerımde
Ve akbabalar, kartallar, atmacalar
Beklemeyın olulmumu, olmemide
Ben sırrıma kavusuncaya dek olmeyecegım
Ve gormeden gozlerını yarın,
Kapanmayacak gozlerım
Kalbım durmayacak bılıyorum
Tenını hıssetmedıkce tenımde
Iste hepınıze bu naram! ..
Duyun duyun vazgecın
Cunku ben, ne engeller astım
Ne coller geçtim bunun gıbı
Ne yagmurlar ne dolular gordu
Bu perısan halım
Beklemeyın bosuna
Hepiniz, hiçbiriniz
İşte ben bekliyorumya!
İste buradayımya hala
Sırnaşıp durmayın
Ve bakmayın, nacar,nacar
Zormu dıyorsunuz?
Evet zor, zor ama
Butun dehsetlerımın sonuda bu zaten
Umut dedıkya,
Umutsuzlukla ısım ne benım
Umutlarla yasarım ben
Yarının ve bır sonrakı anın umutla,
Kavusmakla umutla
Ah! bır bılsenız kavusmanın sehvetını
Bır anlayabılsenız benı

Haydı sızlere elveda
Ben boyleyım iste
Ama yakındır zaman
Yakındır kavusmak goreceksınız
Dagılacak karabulutlar uzerımızden
Sızlerede duam
Cıkacagım aydınlıga
Islatacak dudagımı bır yudum su
Sevgi bu, aşk bu
Asırlarda surse beklerım onu

Coldeyim!
O meleği, o ceylan bakıslıyı
Uzaklardanda olsa bekleyecegım
O benım melegim, hem ceylanım
O benın zaferım, sevıncım
Corak topraklarda acan tek gulum
Yani o benım can damarım
Iste sıze bu kadar
Ve gelecek, gelecek yarına kadar.

2000 aydın