öykülerdeki devler
nasıl büyüdüyse çocuk gözlerimizde
işte öyle büyüdü cinler periler
küçük bir dalın ürpertisiyle
anlaşılmaya çalışıldı olup bitenler
hiç açılmamış çiçeklerdi
umursamaz bakışların avuntusunda
çaresizlikler gizlendi kuytulara
çocukluğu yarım kalmış türkülerle
uykulara kıyıldı kara gecelerde
ağzında kezzap tadında bir öfkeyle
hınca hınç yaşanmış sevgisizliklere inat
korkularını avlayıp
delişmen eleriyle
azad etmiş tüm kuşları
akan damlarda
karlı patika yollarda
elleri ayakları üşümüş
uçurtmasını rüzgara veren
o haylaz o esmer çocuk bendim
Kayıt Tarihi : 24.3.2005 03:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygı ve muhabbet ile.. zafer yazıcı
TÜM YORUMLAR (4)