Karanlık gökyüzünde dolaşan
Hep derinlere dalan
Sessiz,içten herkesten uzakta ağlayan.
Yaralı bir kuştu gökyüzünde
Taşıyamayacağı ve hep ağır gelen bir yüreği vardı
Sevmekten,sevilmekten,acı çekmekten korkardı
Sessiz,içten herkesten uzakta ağlardı.
Bir çocuk tanıdım
Yalnızlıktı tek dostu
Tüm yaşamı boyunca kıvrandı durdu
Duymadı kimse haykırışlarını
Anlamak istemedi yalvaran bakışlarını
Çaresizdi,kimsesizdi,yalnızdı
Sessiz,içten herkesten uzakta ağlardı.
Bir çocuk tanıdım
Masmavi denizin pırıltılarına aldanan
Uçan martılarda kendini bulan
Vurgun yemiş gibi kıyılara vuran
Bir çocuk tanıdım
Kaderi miydi bilinmez
Sessiz,içten herkesten uzakta ağlardı.
Kayıt Tarihi : 20.6.2001 20:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
