Bir Çocuk Oluyorum Şiiri - Adem Çevik

BİR ÇOCUK OLUYORUM

Dünya telaşı
Bilirsin
Herkes büyük olmak
Zorunda hayata
Tutunmak için
Ben de öyle
Ama nedense
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce

Dünyayı fethedecek kadar
Arzulara sahip
Olan ben
Sen gelince
Sadece başını
Omuzlarıma alıp
Aslında bir de
Başımı dizlerine koyup
Bir anne şefkatini
Bulmak istiyorum
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce

Tüm kazandıklarımı
Senin bir
KUZUM demene
Feda etmek istiyorum
Bütün banknotlar
Sana yazacağım
Şiirler için
Boş bir kâğıda dönüşüyor
Ve ben mısra mısra
Gözlerinden sevgi
Emmek istiyorum
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce

Yaşımı da unutuyorum
Senin yanında
Koskoca adam
Seni gördüğünde
Dünyanın en güzel
Oyuncağını almış
Bir çocuk gibi
Çığlık atmak istiyor
İçimde
Ki hiçbir çocuğun sevinci
Denk değil
Eminim benimkine
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce

Okuduğum tüm kitapların
En güzel
Cümlelerinin özünü
Sana anlatmak arzum
Ki dünyanın
En kültürlü kadını
Sen ol
Ol ki
Bir anne şefkatiyle
En güzel
Cümlelerle beni
Sev istiyorum
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce

Bana yazdırdığın
Tüm şiirlerin
En güzel mısralarından
Seni anlatan
Bir başyapıt
Yazmak istiyorum
Ki şiirlerin
Anlattığı en güzel kadın
Sen ol istiyorum
Zaten öylesin de
Ve dünyanın en güzel
Mısralarıyla bak
İstiyorum gözlerime
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce

Bir de
Kalp ritim atışımı
Gösteren ekonun çıktısını
Canım benim
Yazdığım en güzel
Şiir diye
Tüm âlemde
Yaymak istiyorum
Ki sözlerin
Kalbimde ne ihtilaller
Yapıyor bilsinler
Sen top tüfek kullanmadan
En büyük
İhtilali yapan kişisin
Hep böyle kal istiyorum
Tüm ihtilallerin arasında
Masum bir çocuk
Oluyorum seninle
Evet evet
Bir çocuk oluyorum
Seni görünce