Bir Çocuk Haykırışı Şiiri - Celalettin Y ...

Kulaklarımda bir çocuk ağlaması ve haykırışı duyuyorum
Yaş olup süzülüyor aşağılara sonra
Sebebini bilmiyorum ama duyuyorum
Hem yakarışını hem ağlayışını
Görüyorum yüreği buruk, her şeyini yitirmiş
Sonra onu görüyor, onu duyuyorum
O ise bitkin, hareketsiz yatarken
Son bir çırpınışla haykırıyor yalnızlığını

Karanlıktan çıkıp güneşi görmek istiyor artık
Güneşi görüyor da karanlık peşini bırakmıyor
Nereye gitse bir gölge gibi takip ediyor
Yalnızlığını bırakmak istiyor o virane yerde
Ama yalnızlık onu bırakmıyor her serzenişinde

Sesini duyurmak istiyor oysa bir umut da olsa
Duyulamıyor sesi , birden farkediyor ki
Kendisi gibi yüzlercesi haykırıyor aynı bitkinlikle
Son bir güçle kalkıyor düştüğü yerden
Her şeye yeniden başlamak istiyor sonrasını düşünmeden
Biliyor aslında hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını,
Ama inanıyor, o inançla ilerliyor
Topluluğu yarıp geçiyor nereye gideceğini bilmeden
Nasıl olsa bir kapının kapanmadan diğerinin açılacağına,
Er geç üzerine çöken karanlığın aydınlanacağına,
Varoluşun hikmetine ve de ölümün gerçekliğine
İnanıyor ve yeniden doğuyor, hiç bitmeyecek yeni ömrüne...