Hayat her zamn bizimle oyun oynama arzusu içinde,
Biz ise ona karşı koyan bir çocuk gibiyiz,
Bir çocuk en güzel ve en gerçek oyuncağına karşı koymayı ne kadar başarabilirki? ,
Annesi izin vermemişi olsa bile.
Bile bile lades olmak die buna derler heralde
İstesekte istemesekte buluruz kendimizi o oyunun içinde
Bir oyuna ihtiyacmız vardır çünkü! !
Ne biliyim yada tutunacak bir dala ihtiyacımız vardır, hayatda Kaçırılmaz bir fırsat sunar bize o anda
yapmamız gereken kayıtsız şartsız kabullenmektir bize sunduğunu
Bir anda kaybolmuştur bütün negatiflikler
Öyle görürüz, mutluluk bizi sanki kitler kendine
Ve birden, kalkar pembe tozpembe yada her neyse işte Kalkar gözlerden o perde
Ve arattırır bize öncemizi,
Zaten bataklıktaydıkta, daha bi bataklığa sürüklemiştir o oyun bizi...
Faydamız yoktur artık kendimize
Feryatlar figanlar nafile
Sanki herkes unutmuştur sizi
Ve beklersin tıpkı bir çocuk gibi
Bir oyun daha tanrım
Kurtar beni buradan
Bir oyun daha razıyım yalandanda olsa oynamaya..............
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vural Poyraz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/26/bir-cocuk-gibi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!