bir çocuk düşün ilkokul okumuş adına cahil konmuş.
fakat ne var ki o kadar insan ön yargılı olmuş,
haymanalı diye herkes hakir görmüş,
cehalettin böylesi görülmemiş.
ön yargılar hiç bitmemiş hayat denilen yol ise bir gün,
bitecegini bile bile kuru yanarda yaş bakar mı hiç.
bak gör be canım kardeşim, ırkımıza sahip olmuyorsak,
insanları memleket memleket ayırıyorsak,
insaları kendimizden sogutuyorsak kendimizi bir,
teraziden geçiremiyorsak ne anlamı varki boşa yaşıyorsak.
ben cahil bir vatandaş, diger insanlar alim olsa bile yavaş,
kardeşim biraz daha yavaş.
parçalama yurdumun insanını düşün bütün ejdatlarını,
ÇANAKKALE de siper edilen canları cumhuriyetin yüzünü görmeden kara topraga sarılanı.
düşün ki sevgi çiçekleri donatsın,
sevgiden yoksun taşlaşmış ve kararmış o büyük yüregini.
mutluluk aksın kalbinin içine son nefes olup dolaşsın yüreginde, belki o zaman hak verirsin bu garibe.
haymanalı degil ıraklı olsa bile. gel zaman geçmeden toprak bedeni sarmadan, dostça el uzatalım hilale. belki yaptıklarından pişmanlık duyupta zafer şarkıları ile bakarız huzuru buluruz tüm türkiye de...
Kayıt Tarihi : 30.12.2008 20:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!