Bir çocuk Düşün Şiiri - Mira Zeyno

Bir cocuk düsün belki 25 yasinda belki 35 yada 45 ama bir cocuk ..
Icinde baba dendikce kanayan bir kemer yarasi ..
Büyümeyen cocuk yanlarinda sizilari ,gülümsemesi gerekirken aglatan bebeklik anilari ..
Anne ben oyuncak biraktigim icin ortaya sen dayak yemistin ..o gün oyuncaklara küstüm diyen bir cocuk ....
....
Bir çocuk düşün bir yanı hayat dolu umut dolu bir yanı yalnızlık ve ölüm sessizliginde ...
Hani sorarlarya çocuklugunuzdaki en güzel anınız nedir diye ?
Sorulara suskunlugu cevab eden bir çocuk ...
Gözündeki nemleri gülüsüyle gizlemeye çabalayan hüzünlü bir tebessüm ..
Anne benim en güzel anım sana hasret dolu yılarım ardından ,kucagındaki sıcaklıga kavuşmamdı..
Annen öldü diye duvardan indirilen resimlere ağlayamadımya !!çocuk kalbimle ettigim dualarda anne dedim sessizce ..
Inanmayan gözlerle açtıgın kolları ilk boş bırakmam ondandı..
Affet beni anne .. çocuktum ....
Hani buz gibi bir eve boş duvarlara ilk bakışım vardıya iste o umuttu ..
Esyanın evi ısıtmadıgını anladığım andı halısı dahi olmayan bir betonda sana sarıldıgımda buldugum sıcaklık ....
Bana aldığın o ilk sekerdeydi yemenin tadı ilk lokmayı sen neden yemiyorsun anne diyisimdeydi orucun sadece ramazanda olmadığını ögrenisim ..ben orucum evlatcığım sen ye sekerini derken gözündeki ışıktaktaydı o ilk aşkta kayboluşum ..
Şimdi bir yanım büyüdü anne ..
Izin ver yaşama sırası sana gelsin ..
Izin ver kollarımı açıp seni sarmak yılların yorğunluğuna sana derman olmak sırası bana gelsin ...
.......
m.z