Bir Çocuk Doğdu İstemeden..

Bir çocuk geldi dünyaya istemeyerek
Olduğu gibi yoksulluğun çukuruna düştü
Belki anası,babası da istemiyordu.
Fakat olan olmuştu bir kere.
Aylar yıllar geçti aradan
Çocuk büyüdü ilkokul çağına geldi
Geldi ama gidemedi okula.
Giyemedi siyah önlüğünü
Takamadı beyaz yakasını...
Tüm sevinci gırtlağına düğümlendi
Düğümlendi ki kördüğüm.
Yoktu babasının okutmaya gücü
İstemez miydi oğlunun da okumasını?
Daha büyük okullara gidip kravat takmasını,
Büyük bir adam olmasını?
Ne hayalleri vardı bir bilebilsen.
İstemez miydi
Üç-beş kişi arasından:
'Şu da benim oğlum' demesini.
Sevinçleri yüreğine çöreklendi kış gibi
Ne parası ne pulu vardı
Yaz-kış hamallık yapardı.
Onunla da güç bela geçindiriyordu ailesini.
Yalnız başına kaldığı zamanlar
Oturup hamal semerinin üstüne
Bir ikinci cıgarası yakıp
Gizli gizli ağlıyordu....
Birgün yoksulluklar içinde
Bir kış gecesi sabaha karşı
Hamal semerinin üstünde öldü.
Üç-beş kişiden başka kimse yoktu kaldıran
Ne arabalar,ne çiçekleri vardı.
Adı hamaldı.
Kurtuldu belki bu yoksulluktan
Geride bıraktığı gözü yaşlılar
Yine aynı yoksulluk içindeydiler.
Açtılar,susuzdular,sefildiler.
Bir ümit kurtulacaklardı bu yoksulluktan
Kaç yıl geçmesi gerekiyordu aradan?
Çünkü
O da çocuğunu alıkoymasındı okuldan...

A.Bahri KÖKSAL

Tirebolu-13 Şubat 1976