Kan çanağı sabahlara düştüm
Ürktüm
Gecenin örtüsünü
Yırttım üşüdüm
Çoçuk felsefesinin sağlığında
Ülkümü büyüttüm
Yollarımda herşey vardı
Söyleyenler de
Fakat
Lakin, o prangaları
Söyleyenler taktı
Bu nasıl hak
Bu nasıl adalet
Nereden başladı bu fasıl
Bitmesi mümkün, ama nasıl
Benim fakirlerim
Benim
Neyle yırtarım
Gözlerim delse,kollarım bağlı
Ellerim nasır
Ne düşündüm dü
Söyleyeceklerim bugünün mü
Ben büyüdüm
Yollar yine aynı
Söyleyenler farklı
Aynalar kırıkta olsa
Şimdi hatırladığım
Hatıralardayım
Biraz biryantinli saçlarım
Bakma sen aptallığıma
Çoçukluğum cindi
Büyük işler başaracak denirdi
Sonuçta
Yeni bir çoçuk aranıyor şimdi
Kayıt Tarihi : 7.7.2007 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Asıl, Sen sen olduğunda Bir mektup gönder yüreğinden Hüdaya Bak o zaman Bak sen Dünyaya
Söyleyenler farklı' diyecek. Yani bugün o yollarda yürünmesi becerilemiyorsa yarında değişen bir şey olmayacak . Gün bugündür oysa. Kutlarım, kalemine sağlık sevgili Mustafa İnanç...
TÜM YORUMLAR (1)