Bir Çocuk Ağlıyor Şiiri - Suat Tekin

Bir çocuk ağlıyor az ötede, mahzun, gözyaşı bir damla kan.
Yeni uyanmış, annesinin kucağından derin bir uykudan.
Top sesleri geliyor, pencerenin demir parmaklıkları arasından.
Sarılıyor annesine, uyut beni, sonsuza kadar uyandırmadan.

Anne sarıldı boynuna, ağlama yavrum, sen uyu, ben yanındayım.
Bir sıcak nefes aktı koynuna, utandı, ne kötü bir ardayım.
Utanmaz kahpe kurşun, bilmez misin, zordayım, dardayım.
Güneş doğacak diye bekledim amma, hala, derin bir uykudayım.

Bedeli sancılı bir yürek oldu bu kutsal topraklarda yaşamanın
Yarası derin, sancısı büyük, ne önemi var aç ve susuz kalmanın
Yolu varken şehit olmanın, arı çekilmez kahpece yaşamanın
Sabret yavrum vakit çok yakın, sokakta rahatça oynamanın.

Sımsıkı tutunmuş annesine, sanki uykuda da yalnız değil,
Ne talihsiz bir çocuk diyordum ki, bir melek dedi az eğil.
Bu vatanda şehit olmanın cennette mekanı, bir değil, on değil
Bin defa şehit olmaya bedel, kıymetini anla, kadrini bil,

Viraneye dönmüş her taraf, çınlayan tek ses acı ve feryattır.
Bu zulme tarih zaferi, elbette yazmayacaktır.
Zalime bu sayılı günleri ve sahte hayalleri kalmayacaktır
Zalimler gülse de mutlaka bir gün ağlayacaktır

Ağlama, çaresizliğe yer olmamalı bu kavgada asla
Kararlı ol, metin ol yavrum, boğuşma ihtirasla
Her kavga, zafer olacaktır sana bu şanlı mirasla
Geç olur sonra vakit, sen oyalandıkça gözyaşıyla yasla

Var mı tarihte zulmüne zafer adını koyan bir millet,
Böyle zulme her beden ihanet edecektir elbet.
Kaygılanma asla ne olur, zafer senindir, Allah’a dua et
Hiçbir milletin tarihinde yoktur, böyle şanlı bir asalet

Şafak vakti sökünce, pencereden barut kokusu sızdı içeriye.
Uyuştu ayağı annenin, çekti yavaşça çocuğun altından beriye
Dokundu saçlarına, öptü, öptü, seni doğurdum ben ne diye.
Uyanma, razıyım, eteğim sana kefen olsun, cennet sana hediye