Bir Çocuk Ağlıyor

Özlemleri yaşamış yalnızlıklarda,
Hasretleri çekmiş içine duman duman,
Bir çocuk ağlıyor yarınsızlığına,
Kara bahtına akıttığı yaşları dökercesine.

Sabahın sisinde, neminde,
Yaprağa düşen damlaların busesinde,
Bir çocuk ağlıyor umutsuzluğuna,
Yaşadığı günleri çekercesine.

Kaldırımlarda yok oluyor ayak sesleri,
Bir o duyuyor, bir o biliyor,
Bir çocuk ağlıyor hissettiğince,
Yaşadığı soğuk nefesleri içine çekercesine.

O çocuk ki kasımlarda ağlar,
Derdini kimse bilmez, kimse sormaz,
Ne insanlar ne dumanlı dağlar,
Bir çocuk ağlar gözlerindeki yaşları bitercesine.