Bir Çocuk Ağlıyor Şiiri - Muharrem Tüfek

Vuslat ile hicran kardeşmiş meğer
Biri “bekle” diyor biri “git” diyor
Yüreği sel yaptım koydum önüne
Biri “atla” diyor biri “bat” diyor

Dildir gönül mızrabına nağme yağdıran
Bedeni hoş eden kalbi cûş eden
Sırat-ı müstakime doğru uçuran
Biri “vefat” diyor biri “hayat” diyor

Sırra ermek istersen yol al alimle
Kimi “Hızır” diyor kimi “Musa” diyor
Geçeceksen bu deryayı benimle
Biri “asa” diyor biri “kanat” diyor

Bir çocuk ağlıyor çok uzaklarda ve işitiyorum yanaklarından süzülen damlaları
Bir baba ağlıyor çok uzaklarda hissediyorum yanaklarından damlalar süzülen çocuğu aradığını
Bir insanlık tarihi tükenir bir masumum gözlerinde görüyorum
Bir masum yanar insafsızlık tarihinin içinde
Bir ses duyarım uzaklardan rüzgarlar kulağıma fısıldar
Bir adalet ararım kantarı bozuk dünya teranesinde
Yağmur herkes için aynı anlamı ifade etmez bilirim
“ Tarlası sulanan şükür eder
Makyajı akan isyan eder”