Bir çocuk ağlar Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Bir çocuk ağlardı,öldü anne babası,
Yüreği dağlardı, yok ki sağ akrabası,
Ağlayan o çocuk,geçince harabeden,
Gözüne takılır, ölmüş anne babası.

Yatar da sarılır, uyan der annesine,
Hıçkırıklar dolar,düğümlenen genzine,
Ne anne uyanır, nede sessiz babası,
Uzanır yanına, daldan düşercesine.

Göz yaşları ile, yatmış yanına birden,
Ağlayarak sızmış, tutmuş ana elinden,
Uzanmış göğsüne, ellerse kilitlenmiş,
Ayıramaz kimse, kilit sanki çelikden.

Aydınlanır gece, ölüm yağmurlarıyla,
Yağar kıvırcımlar, tüm sağanaklarıyla,
O çocuuk! uzanır, annesinin üztüne,
Siper olmuş ona, küçücük vücuduyla.

O çocuk ağlar da, tutan olmaz elinden,
Yalvarır Allah’a, dua düşmez dilinden,
Yüreğinde öç var, vatan için ölmek var,
Öldürmeden ölmek İstemez ecelinden.