Bir Çocuk Şiiri - Mehmet Nuri Gezmiş

Bir çocuk ağlıyordu,
Yapayalnız bir başına.
Gözleri donuk,
Ümitsiz.
Bir çocuk yalnız olabilir mi,
Tek başına?
Karnı aç, sırtı açık,
Bir çocuk tek başınaysa,
O bizim değil mi?
Biz ne güne dururuz yanında,
Bir çocuk büyüyebilir mi,
Yapayalnız tek başına?
Biz bir çocuk değil miydik?
Ben, sen, o, biz, hepimiz...
O bir çocuktuk.
Hepimiz onun kimsesiyiz,
O çocuk, bizim çocuğumuz.

Bir çocuk neden ağlar,
Neden ağlasın?
Karnı mı aç, bir yeri mi sızlıyor?
Belki gelecek diye,
Annesini gözlüyor.
(04.08.2005)