Aydın yüzlü bir çocuk,
Aydınlık bir geleceğe,
Aşık atıyordu, çember çeviriyordu,
Bilye yuvarlıyordu, derin çukurlara,
Işık yakıyordu, gelecek yarına
Işıl ışıl gözleriyle, güneşe bakar gibiydi,
Senaryolar çiziyordu yüzünde
Bir çocuk, tek ayağı üzerinde,
Zıplıyordu, zıp, zıp
Bana koşuyor, çarpıyordu delicesine
Haylaz, yaramaz bir çocuktu,
İçimde kalan.
Çocukluğumu tamamlıyordu.
(Gaziantep, 2001)
Nesrin ÖzyaycıKayıt Tarihi : 13.5.2004 12:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nesrin Özyaycı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/13/bir-cocuk-6.jpg)
FEV
Işık yakıyordu.... yarına ....
Işıl ışıl gözleriyle, güneşe bakar gibiydi'
Yepyeni, çok farklı imgeler...
'Bir çocuk, tek ayağı üzerinde,
Bana koşuyor, çarpıyordu delicesine
Haylaz, yaramaz bir çocuktu,
İçimde kalan.
Çocukluğumu tamamlıyordu'
O çocuk hepimizin çocukluğu... İmge yüklü bir şiir. Herkesi çocukluğuna götürürken herkesin kulağına ayrı şarkılar fısıldıyor.
TÜM YORUMLAR (4)