Bir çocuk ağlar uzaklardan beri
Duymaz onu hiç kimseler
İniler gözyaşları çarparken yüzüne
Mahçup kalır günahsız ve masum yüzü
Boyun büker tüycükleri
Kalakalır bir ömür boyu güz mevsimlerinde
Bir çocuk yürür uzaklardan beri
Bakmadan ardına hep giderek
Dokunmadan hiçbir şeye
Rüzgardan hariç
Hiç kimseye karışmadan
Kendinden başka
Direnir düşe kalka
Yüklenerek sevabını vebalini
Bir çocuk uzar uzaklara
Uzaklardan beri
Buruşmuş yüzü acımasızlıklarda
Nasırlı elleri ayakları
Ne ağlayanı var ardından
Ne de bekleyeni var gideceği yerde
İniler adımları
Her toprağı ezişinde
Bir çocuk büyür çocuklaşarak
Çıkar çocukluğundan korka korka
Büyürken küçüklüğünden endişelenir
Bir yandan büyürken
Diğer yandan yol alır küçüklüklere doğru
Düğümlenir yaşamı düğüm düğüm
İniler solukları her
Her nefesinde büklüm büklüm
Kayıt Tarihi : 25.2.2010 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!