Bir çocuk gördüm!
Kalabalığın içinde koşuyordu.
Bir şey söylüyordu, bağırarak
Bir türlü duyamadım, yapamadım.
Bir çocuk gördüm!
Parkta bir köşede ağlayan
Onun için ağladım, içimden
Onun yanına gidip, sevemedim, yapamadım.
Bir çocuk gördüm!
Uzakta etrafına anlamsız anlamsız bakan
Yere düştü bir an.
Kolundan tutup kaldırmak istedim, yapamadım.
Bir çocuk görmüştüm!
Onu her aynaya bakınca tekrardan görüyorum.
Tekrardan o günü hatırlıyorum, annemin öldüğü günü,
Annemi özlüyorum, bir türlü özlemimi gideremiyorum.
Kayıt Tarihi : 18.7.2009 09:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/18/bir-cocuk-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!