Simsiyah bulutlar kapatmış gökyüzünü
Güneşe mahkum etmişler yeryüzünü
Sanki birbirlerine gireceklermiş gibi
Kıvılcımlar sesler birbirine karışıyor
Meraklı bekleyiş yukarı çevirmiş yüzünü
Fırtına ha koptu ha kopacak
Korku endişe sağa sola koşuşacak
İnsanlar tüm canlılar felaket olacak gibi
Yuvalarına kapalı mekanlara akıp
Pencerelerini kapılarını örtüp kapatacak
Bir çocuk yüzünde tebessüm yukarda parmağı
Cılız bir ışık huzmesi deliyor yırtarcasına karanlığı
Çocuk güldükçe huzmede büyüyor
Grilik renkliliğe büründükçe tabiat canlanıyor
Gülerek oynayarak karşılıyorlar aydınlığı
Karamsarlık ve endişe çöktükçe yüreğimize
Yenik düşer teslim oluruz ümitsizliğimize
Bir çocuk yüreği gibi saf ve tertemiz
Uzatmalıyız parmağımızı gökyüzüne
Umutla sevgiyle hasretle koşmalıyız sevdiğimize
Kayıt Tarihi : 7.10.2006 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
Yenik düşer teslim oluruz ümitsizliğimize
Bir çocuk yüreği gibi saf ve tertemiz
Uzatmalıyız parmağımızı gökyüzüne
Umutla sevgiyle hasretle koşmalıyız sevdiğimize
Yüreği temiz insanlarda var, kirli yürekliler olduu kadar.. Sevgi dünyadaki tek gerçek şey... Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.
Ülker Karademir
TÜM YORUMLAR (53)