Yine batıyor bir gün daha,
İlmek ilmek dokunan acılarla,
Göğüs gerecek gücüm kalmadı artık,
Yine çöküyor karanlık,
Ufuklara, umutsuzluklara...
Şansım varmış ki yatacak bir yer buldum,
Artık uyumalıyım, unutmalıyım biliyorum,
Ama yapamıyorum olmuyor,
Korkuyorum,ürperiyorum ve üşüyorum...
Korkuyorum artık gecelerimden,
Ama karanlık ve sessiz diye değil,
Keşke hep öyle olsalardı!
Çünkü benim gecelerim hep aydınlık,
Sıcacık bir sobanın, bir lambanın ışığı ile değil,
Top, tüfek, çığlık sesleri ve alevlerin gölgesinde...
İşte benim gündüz gibi gecelerim!
Korkuyorum, endişeliyim yarınlarımdan,
Sonumuz ne olacak belli değil.
Unutabilecek miyim bu günleri bilemiyorum,
Kuşkusuz kalacaktır izleri.
Ne tuhaftır ki, herkes zamanı durdurmak ister,
Oysa ben biran önce geçmesini istiyorum,
İstiyorum ki, yaşadıklarım ve yaşaycaklarım,
Bir önce bitsin, son bulsun bu acım, kederim diye.
Utanıyorum anılarımdan, hatıralarımdan,
Çocuklarıma anlatacak 'çocukluğum' yok diye.
Belkide 'Biz onurumuzla savaştık, biz tarih yazdık'
Diyebileceğiz sadece...
Yanlız anılarımdan mı, hayır!
İnsanlık kalmamış insanlardan,
Bu çirkin oyunun kurallarından,
Bu dünyada yaşamaktan utanıyorum.
Özlüyorum, hemde herşeyi özlüyorum,
Çicek toplamayı,
Arkadaşıma kızmayı,
Anneme günaydın demeyi,
Yağmurun altında ıslanmayı...
Peki ya şimdi!
Ne toplanacak çiçek,
Ne kızacak bir arkadaşım,
Ne de günaydın diyecek bir Annem var...
Yağmura deseniz, fırsat kalmıyor gözyaşlarımdan.
Yinede özlüyorum, umutlanmayı hayal kurmayı bile,
Hatırlamak istiyorum, sevmeyi sevilmeyi...
Bir Babanın omuzunda güvenmeyi.
Neydi nasıldı bunlar unutmuşum herşeyi.
Artık istemiyorum böyle yaşamayı!
Yokluğu, yoksulluğu, hastalığı, çaresizliği,
Yeterince yaşadım, tattım, öğrendim...
Savaşı değil, barışı istiyorum,
Artık, güvende mutlu bir çocuk olmak istiyorum, büyümeden
Gök yüzü yavaş yavaş ağarıyor...
İşte yine birgün daha başlıyor,
Uyanıyorum uykusuz uykularımdan,
Korkuyorum hala yarınlarımdan,
Yinede içimde umutlarım tükenmedi,
Bitecek diyorum bu savaşlar, bu acılar,
Çünkü her gecenin ardından, yeni bir gün başlar....
Kayıt Tarihi : 3.5.2007 01:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sırpların yaptığı zulümlerin, savaşların olduğu yıldı.Siyaset Meydanı vardı tv.da sabaha kadar oturdum, o pazaryeri katliamını gösteriyordu, sonra işte bu cümlelelr döküldü kalemimden...

Işınlandı.
Paylaşım için teşekkürler.
Çünkü her gecenin ardından, yeni bir gün başlar...'
Ve sen yine çocuk olacaksin bir omuzda,
Simaracaksin ama çatilmayacak kaslar...'
hayal kurmayı bile özlemek...iç acıtıcı
selam ve saygıyla
Önce hikayeyi okudum. Duygusallığınız, mısra mısra dökülmüş. Gözlerim doldu. Keşke insanlar barış içinde yaşasa. Bu hırs bitse. 10
En dokunaklı mısralar:
Utanıyorum anılarımdan, hatıralarımdan,
Çocuklarıma anlatıcak 'çocukluğum' yok diye.
Belkide 'Biz onurumuzla savaştık, biz tarih yazdık'
Diyebileceğiz sadece...
Mutluluk, hayatınızın ayrılmaz bir parçası olsun.
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (12)