savaşın ortasında oturmuş ağlıyorum
anne sesi yerine çığlıklar duyuyorum.
tanklar kurşun yağdırıyor ben çiçek atıyorum
silahlar gölgesinde gözyaşı döküyorum
gözüme tozlar girdi burnuma barut sindi
annemin cesedini ararken kolum koptu
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta