Nesneler, yalnızca
bir çocuğun ellerinde canlanır;
Anlatır ona
Yerden, gökten, sayılardan
Ve bir kumrudan
Sakladıklarını...
Sonra,
Bir küçük yüreğin
Avucunda gizlenir
Suçla itham edilen rüzgar.
Kurumaya bırakılmış çiçekler,
Yalnızca bir çocuğun
Karşısında titrer,
Düşüp yeniden çirkinlik korkusuna...
Yalnızca o değil,
Cüzdandan düşmüş
Bir madeni para,
Yırtık bir gazete kağıdı,
Yıllar öncesine
Ait olan,
Hiç okunmadan kullanılmış...
Hiçbir güç diriltemez nesneleri,
Bir çocuğun dokunuşu kadar...
Vus Lat
Kayıt Tarihi : 19.12.2023 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!