Bir çocuğun dramı Şiiri - Oktay Avcu

Ben ailemin en kara çocuğuydum
Elbette zencilerle kıyaslasan
Beyaz sayılırdım
Ve en çok ben ağlardım
Ellerimin yanmasına
Ya da kesilmesine hacet yok
Şımarıklığımdan
Şüphesiz
En kıskanç olan da bendim
Doyumsuzluğumdan belli
Hiç kimsenin sevmediği
Ezberimdeki ben
Herhalde sonradan değiştim
Hep arkasından koştum gidenlerin de
Hiç karşılarına durup
Engellemedim
Ben neden bu kadar korkaktım
Halbuki hiç suç işlemedim
Ben kimlerin yanındaydım
Hiç taraf olmadım
Sorarsam kendime şimdi
Be ne demekti
Ailemin en beyaz çocuğu olsam şimdi
En çok ben sevilsem
Ne değişti
Yine karşı koymadım haksızlığa
Hep sustum
Göz yumdum
Kabullendim
Ben hiç insan olmayacak mıyım
Kendime onu sorayım
Başkaları yanıtlasın