Bir Çocuğun Dilinden Şiiri - Nihan Ahzan

-Anne!
demiştin ki:
'iman tohum,
ilim suyu,
amel meyvasıdır',
hatırlıyor musun?

Toprağa sordum anne;
-Bağrına düştü mü tohum? ,
zamanıdır Rahmetin.
Yağmur yağıyor her buluşmanızda,
biliyorum.
Yeni filizler veriyor
Ey Toprak!
doğurduğun her nebat.
Biraz gıda vermeli,
sağnak yağan Rahmetten,
doya doya içmeli.
Bilmiyor büyümeyi,
korumalı,gözetmeli.
Ki; tohum filiz,
filiz meyva vermeli.

Toprak dedi ki anne! ;
-Neler de biliyorsun! .
Ben de O'na dedim ki;
-hep annemden öğrendim.
-Annem bana anlattı,
Çocuklar bir yohummuş,
Anneleri onları,
Toprak gibi korurmuş.

-Dedi ki annem bana;
'Çocuklar imanlı doğar,
annesi anlatmazsa,
ayağı yolda kayar,
hep yanlış işler yapar'.

-Ben de annem ne dese,
Hep 'olur' derim.
Annem bana küserse,
Bi başıma neylerim?

Her sözü suyum annem!
Bakışı güneş annem!
Senden yana ne varsa
Başım tacıdır annem! ..

NİHAN AHZAN