Anlatmaya çalışmamalıydım sana kendimi
İçime düşen ateşten, dağlar deviren sevgiden
Yalnızlığımdan, benden, senden, bizden
Neydi ki aslında payına düşen?
Çocukluk hayallerimden bahsetmeliydim yanı başında
Kağıt helvaları açarken ki hislerimden
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
güzel anlatım..
ve yalnız ya$andı çocukluk.. kollektif monolog diye geçer ; hep bir ağızdan hep beraber konu$ur da çocuklar, hepsi kendini duyurabilmek derdindedir.. hepsinin kendi hayali, kendi küçük dünyaları.. ve belki de bu yalnızlıktan daha ba$ka bir yalnızlıktı büyümek, bir taraf hala çocuk kalırken inat edercesine.. ve yalnızlıktı büyüdükçe ufalmak..
kalemınız adeta kagıt ile tango eslıgınde dans etmıs aydın kalemınıze ve yuregınıze saglık saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta