Bir Çocuğun Anıları Şiiri - Mavi Nihani

Kafası kırık
Gözü kanayan bir çocuktum
Ağabeyimin zulmüyle
Kardeşimin duasıyla kudurdum
Bir de ağzıma elektrik kablosu
Parmaklarımı koca motorun
Boyumdan büyük dişlisine soktum
Öğrendim tabi dünyanın kaç bucak olduğunu

Hastalıklarımın ardı arkası kesilmezdi
Bitmezdi her seferinde yediğim iğneler
Yatakların altına saklanmamda yetmezdi
Köşe bucak kaçmalarımda
Hastane kokuları burnumdan
Bir türlü silinmedi

Ama kardeşim sende çocuktun hani
Hiç düşünmedin mi?
Kalbin sevgi dolu
İmkânsız diye bir şey yok
Dünyayı yemekten önce kurtarır
Küslüğü bitirir yatmadan önce
Sabaha
Her şeye yeniden başlamadın mı hiç?