Bir çocuğum ben Şiiri - Yasemin Kurt

Ey çocukluğumu yargılayan namert,
İçimdeki neşeden sana ne.
Sevginin adresi bende,
Sende saf bir şekilde sevebilsen keşke.

Ben minik bir çocuğum,
Görünüşte büyük maneviyatta küçüğüm.
Kalbim her tiktak edişinde,
Ürkekliğimle kollara sığınırım.

Bende ki saflığı kimsede bulmazsın.
Doğal özelliğim masum oluşum.
Büyüdün deselerde ben içimdeki sırla varolmuşum.
Çünkü ben masum bir çocuğum.

Çözmek için uğraşma beni ey sevgili,
İçindeki sende kalsın istemiyorum seni serseri.
Olduğum gibi kabul etmiyorsun sen beni,
Bırak ben böyle kalayım masum bir çocuk neşesi gibi.

Diyar diyar dolaşsam büyümem yine.
Aklım her çeşit yaramazlıkla dolu işte,
Masumluk benim ilkem ama kabul eden yok işte,
Kabul etmeseler bile gerçek bu işte,
Çünkü ben masum bir çocuğum işte.