Ne beklersin çocuk, elinde simit
Islak bakışların gökyüzünde…
Gökyüzünde rahmet, gökyüzünde ümit,
Hayatın ilk korkuları gözünde.
Gök boşanır, göğeriverir toprak,
Mevsimlerden bahar, aylardan nisan…
Bir garipliği var her geçen saatin…
Bir gurbet nereye baksa insan.
Çocuk duyuyorsun belki içinde
Demek istediklerimi biraz müphem.
Zaten bir haylidir böyle ben de
Söylemek isterim de söyliyemem.
Kayıt Tarihi : 9.1.2003 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!