Bir Çoban Şiiri - Osman Alpsoy

Çoban bu dağlarda sürü güderdi
Yolu düştü burda kaldı bir çoban
Yaşlı bir ağaca sırtını verdi
Dertli kavalını çaldı bir çoban

Bir sigara yaktı hülyaya daldı
Doğruldu yerinden öylece kaldı
Soğuk bir pınardan abdestin aldı
Öğle namazını kıldı bir çoban

Dünya çok genişti çobana dardı
Sevdanın ateşi onu da sardı
O da bir insandı ve kalbi vardı
Gönlünü sevdaya saldı bir çoban

Çobansın evlenmek neyine dendi
Böyle bir düzene çok sinirlendi
Derinden of çekti ah ulan dedi
Şapkasını yere çaldı bir çoban

Dünya kötülerin,öğrendi sezdi
Maddede mananın sırrını çözdü
Aldı sürüsünü dağlarda gezdi
Gerçek Leyla’ sını buldu bir çoban

(1 Aralık 1999)