Bak işte, yoksun yine yanımda,
geceler, benimle kahrolmakta, şafaklar ise, sensiz sökmüyor
her perdemi açışında,
sokak kaldırımları, sanki suçluymuş gibi, bana utanıp utanıp bakamıyor
Zincire vurulmuş, bir mahkum gibiyim,
hasret zindanlarında, yaralı gönül kanıyor
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta