Bir Cinin Hatıratından Şiiri - Osman Tuğlu

22 Cemaziyelevvel, 1340

İçinde saklandığım antika yağ lambası
Sayesinde devrolup kaç kuşaktan kuşağa
Fî sene Bin üç yüz kırk duhulüm bu konağa
Gözümde duman gibi tütüyor bazı bazı...

İnci tespih misali dizilmişti göç yola;
Aynı deve sırtında ceviz kakma üç sandık
Yün döşek atlas yorgan pirinç başlı karyola
Bir de lambam bir de ben salavatla yol aldık.

Kızına beş yüz altun harcamıştı anası
En öndeki devede vardı on Kürt kilimi
İki Acem halısı bir Venedik aynası
Çin işi çanak tabak Frenk fincan takımı.

Bir sonraki yüklüydü giyim kuşam kap kacak
El emeği göz nuru sim işlemeli örtü.
Nümayişle yol aldık şeker lokum saçarak
O muhteşem çeyizi dost düşman herkes gördü.

Arttı başuçlarına konurken önce neşem
Ama uyusaymışım keşke gömülüp yağa
Damat yirmi gelin on sekizindeydi daha
İlk o gece fehmettim ne de çok olmuş yaşım...

Osman TUĞLU