Davaci zengin, davali yoksulsa
Zenginden yana isler yasa
Davaci yoksul, davali zenginse
Davalida kalir yine nizali arsa
Davaci da davali da zenginse davada
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bir cin şiir demiş Can Yücel hicvinden ve alçak gönüllüğünden... Oysa onun şiirinin başlığını başka birisi koyacak olsaydı şaire hakkını vermek adına bir bilge şiiri derdi.
Şiirin kendisine gelince belki de bu tarz yorumlar ünlü ve ölmüş bir şairin şiiri için gereksiz ya da yanlış anlamalara sebep olabilir. Ama zaten ben bu şiirin dışında bir şey söyleyeceğim.
Can Yücel'in bu şiiri genelde Özdemir Asaf'ın kotardığı felsefe ya da aforizma şiir özelliğine çok benziyor. Oysa imgeye yakın olan ya da kafiyeyi seven ya da duyguyu seven kimseler bu şiiri, onların öznel şiir kıstaslarının dışında sayabilirler. Öyle olursa bu yanlış bir düşünce biçimi olur. Çünküsüne gelince: Bu şiir düşünceyle ön plana çıkıyor böyle çıkmasının sebebi şairin özellikle bu şiirde bilge, bilgin tarafının ağır basması. Şiirin kendisine gelince: Şair bu düşünceleri belirtirken şiirden ödün vereceğini düşünmüş ve bu şiire daha da şiirsellik kazandırmak adına biçimsel bir kısıtlamaya gitmiş; ne var ki şiiri beyitler halinde yazmış. Yani herkesin yazamayacağı bir biçimde yazarak ve yalnızca şairlerin anlayacağı bir şairsel denge kurarak... Kurguyu en iyi şekilde yani çarpıcı bir biçimde tamalamasını da de bilmiş şair. Son beyitte çok belli...
Şiirlerin kurulduğu bir denge vardır bunu şair o şiiri yazarken keşfeder ve şiire enjekte eder. Şair bütün şiirlerini yazarken bunlar için ayrı ayrı dengeler kurar. Oysa okuyucu genelde bu dengeyi görmez yalnızca şiirdeki felsefeyi duyguyu ya da ona iyi gelen başka bir şeyi görür. Ve 'bu şiir çok güzel' der. Oysa güzel sıfatı ancak o şairin güzelliği ya da yakışıklılığı için geçerli olabilir, şiiri için asla...
Bir şiire 'güzel-çirkin' ile değil 'iyi-kötü' sıfatlarıyla yaklaşılması gerekli. Çünkü güzeli çirkini öznel beğeni, iyiyi kötüyü ise bilgi yani nesnel fikir belirler.
Bu yüzden en büyük sorumluluk okuyucunun, bilgili kültürlü, sağ duyulu tarafsız, okuyucunun...
(ne demeye yazdımsa bunları)
Bir zamanlar öyleydi bu dünya, şimdi yavaş yavaş değişiyor Can dostum.Sen rahat uyu. Ben ayıldığım an ordayım.Terazi eskiden bozuktu, şimdi ayara aldık hep birlikte.
can baba sen gerçekten büyüksün!..
Valla ben hukuk ogrencisiyim, ama okulda bu kadar guzel ogretemiyorlar hukuku.. Eline diline saglik can baba! Senin icin de yudumluyorum sarabi, sen rahat uyu..
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta