Bir gün, içimden gelerek küçük bir çikolatayı senin avucuna bıraktım…
Bilmiyordum ki o küçücük hediye,
başka bir gönülde umut,
bir annenin gözünde sevinç,
bir çocuğun yüzünde gülümseme olacak…
Sen sadece aldın…
Ama senin yüreğin o çikolatayı başka bir kalbe taşıdı.
Sen fark etmeden ben sana değil,
insanlığa güven duydum.
Çünkü sen vardın.
O gün bir annenin duası,
bir çocuğun sevinci oldun…
Ve ben o an anladım ki,
verdiğim şey bir tat değildi aslında…
Seninle paylaştığım şey;
iyilikti, zarafetti, sevgiydi…
Ve o çikolatada gizliydi kalbimin en derin yerinden bir parça…
İyi ki vardın.
İyi ki verdim.
İyi ki hâlâ hatırlarken gülümsüyorum…
İyilik meleği sendin, ben sadece vesileydim.
Ve o gün bugündür…
Bir çikolataya bile baktığımda,
sen kokuyorsun.
Kayıt Tarihi : 12.5.2025 08:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!