Bir çıkış aradım Şiiri - Mehmet Hanifi E ...

Bir çıkış aradım yollar kapandı,
Her halde açılır diye bekledim,
Durduğum durakta kimseler yoktu,
Bir tek ben vardım bir de yapraklar...

Kurumuş yapraklar toprakla küstü,
Gaipten başıma bir kabak düştü,
Baharın sonuydu önümüz kıştı,
Dedim bu kabaklar kimin eseri...

Adresi verince dehşete düştüm...

Bir görsen malları nasıl yığmışlar,
Sevgiyi nefrete nasıl boğmuşlar,
İnsanım diyeni puştla kovmuşlar,
Oturdu teke tek adları saydı....

Bir damla yaş aktı kara gözümden,
Dünyayı verseler dönmem sözümden,
Eğer insan isem kendi özümden,
Yapamam dediğim şeyleri saydım...