Bir Çığlık Var Sokakta Şiiri - Suzan Çelik

Fethi mi özledin Mahzun Sevgili? Hasret gitti Eyyüb?ün
Saraçhane! Fatih?in vakfı! Ol yiğitler atına eyer ördün
Atın eyerler Ashab, aşkı için Resul?ün; günlerden daha dün
Ah İstanbul! Yıkıldın bir yokuşta, çağ yangınıyla öldün!

Yangın yıkmazdı ol Yokuşu! Belli vahşete gömüldün..
Çıplak bir çocuk! Avuç açmış ötede, görmedi! De ki kördün?
Büyükmüş Reis! Vasıtası eyersiz! Sürdü gitti.. Gördün?
Ne makamındadır sor hele; Yetmez mi keyif sürdüğün!

Eyerin de yok ayarın da, söyle hangi yolda yürürsün?
Az ötendedir mazlum. Sağır mısın ha! Makamında çürürsün
Kopacaktır kıyamet çığlığıyla mazlumun! Bekle görürsün
Kurulur Divan mutlak! Ol Makama sen makamsız yürürsün

Seyyid Baba Cafer! Kalk da söyle! Zindanda neden öldün?
Fethin asrı gelsin diye sen, Bizans?a; Zalime karşı yürüdün
Unuttu gafil kodesi yeğ tutan neydi makama; o asil hüznün!
Aynı çığlık sokakta! Zalim bizden görünür! Seçemez ardın-önün!

27 Mart 2008