Bir Damla Gözyaşı Bir Çiğ Tanesi,

Karanlığın sabahı bekleniyordu geceden,
Gözler mahmur gecenin kasvetinden.
Kayarken yıldızlar bir bir ufuklar ötesine,
Sabahın ilk ışıkları vurdu demir pencereden.

Demir parmaklıklar buz gibi soğuktu,
Dualara karışan ezan sesi uzaktan boğuktu.
Islak gözlerle baktı uzun uzun gökyüzüne,
Ufukta mavi bir bulut ya da bir umut yoktu.

Çiğ tanesiyle ıslandı ağacın yaprakları,
Gözyaşı ile ağırlaştı gözlerinin kapakları.
Bir ışıltı yayılıyordu ötelerden yeryüzüne.
Hapsetmişti güneşi çiğ tanesinin parmaklıkları

Saklı bahçeden çıkan bir damla gibiydi,
Süzülüpte ılık ılık toprağa akmaktı derdi,
Ulaşınca topraktaki tohumların özüne,
Yepyeni filizleri yeşerteceklerdi.

Filizlere umuttu, özlemle yanan yüreklere,
Bunca yıllık mücadeleyle verilen emeklere.
Tek tek toplanınca YusufUn medresesine
Çelikleşti yürekler, hazırdı yeni zaferlere

Bir çiğ tanesi saklıyordu yakan güneşi,
Gözyaşları anlatıyordu gönlündeki ateşi.
Sabırla kıvamlaştı, döndü gayeyi hayaline
Büryanı-marsus gibi bulunmaz artık eşi

Gözyaşı ve çiğ tanesi bir su damlasıydı,
Bir mazlumun Gayretullah’a ulaşan duasıydı.
Yavrusundan koparılan bir annenin ahı,
Ya da bir bebeğin dinmeyen feryadıydı.

Dualara eşlik eden ılık bir su damlasıydı
Toprağa düşen onlarca şehidin yasıydı.
Annemin hasret dolu gözyaşıydı yağan geceye
Ve yanık yüreklerin Rabbine nigahıydı

Küçücük bedeninde büyük yük taşıyordu,
Dünya hayatı işte o bedende yaşanıyordu.
Eğilmedi zindan-ı dünyanın hiçbir meyvesine
Bir damla dünyaya meydan okuyordu,

Yalan hangisiydi, gerçek hangisi?
Büyük hangisiydi, küçük hangisi?
İşte dünya hayatı, işte ebedi hayat
Ilık bir gözyaşı, soğuk bir çiğ tanesi...

Hüseyin TÜYSÜZ
ANKARA,
27.07.2017